Miło Cię widzieć. Mamy nadzieję, że znajdziesz coś odpowiedniego dla siebie!
OD REDAKCJI
W dziale artykułów recenzowanych odnajdziemy sześć tekstów. Numer otwiera publikacja Marka Nahajowskiego, poświęcona zagadnieniom doboru tempa w utworach fletowych Jacoba van Eycka, opartych na melodiach pieśni świeckich, popularnych w Niderlandach w I połowie XVII wieku. Zagadnienie to w dotychczasowych badaniach nad twórczością Orfeusza z Utrechtu pojawiało się jedynie sporadycznie. Marek Nahajowski w swoim tekście proponuje nową metodę odtworzenia charakteru spisanych ze słuchu improwizacji van Eycka, której podstawą jest analiza konwencji notacyjnych utworów oraz relacji między ich melodyką i rodzajami użytych figuracji a tekstem oryginalnych pieśni. Artykuł publikowany jest w dwóch wersjach językowych: oryginalnej, napisanej w esperancie, oraz w polskim tłumaczeniu.
Z kolejnym tekstem prezentowanym w niniejszym numerze Beata Stróżyńska przenosi Czytelników w stronę nieporuszanej do tej pory na łamach naszego półrocznika tematyki orientalnej. Autorka szczegółowo przedstawia genezę pierwszej opery powstałej w świecie muzułmańskim, inspirowanej opowieścią o miłości Lajli i Madżnuna. Ta niezapomniana historia, która powstała najprawdopodobniej w VII wieku naszej ery, stanowi jedno z najważniejszych dzieł wczesnośredniowiecznej literatury arabskiej, uznawane niekiedy za bliskowschodni odpowiednik Dziejów Tristana i Izoldy. Poemat o Lajli i Madżnunie, w różnych wersjach, cieszy się do dzisiaj niesłabnącą popularnością nie tylko w krajach arabskich, ale także w Iranie, Turcji i Azerbejdżanie, a nawet w Indiach.
Dwa artykuły spośród publikowanych na łamach niniejszego numeru „Notesu Muzycznego” poświęcone zostały twórczości polskich kompozytorów. W pierwszym z nich Piotr Różański, z perspektywy pianisty‐kameralisty, w interesujący sposób analizuje wyzwania wykonawcze w sonatach na skrzypce i fortepian Mieczysława Wajnberga. Zaś znana już z poprzedniego numeru Alicja
Wardęcka‐Gościńska prezentuje kolejną część wyników swoich badań nad postacią Witolda Friemanna. Tym razem przedmiotem zainteresowania badaczki stała się jego korespondencja z Tadeuszem Porayskim, związana z powstaniem opery Bazyliszek, która pozwala rzucić nowe światło nie tylko na genezę tego utworu, ale także kulisy powstawania dzieła scenicznego jako takiego.
Ostatnie dwa teksty dotyczą różnych aspektów edukacji muzycznej. W pierwszym z nich Stella Kaczmarek analizuje Marii Manturzewskiej badania nad osobowością muzyków, rozważając ich znaczenie dla rozwoju szeroko pojętej psychologii muzyki. Z kolei Karol Pyka przedstawia problematykę dotyczącą tworzenia repertuaru przeznaczonego dla amatorskich orkiestr dętych z punktu widzenia kapelmistrza, będącego zarazem kompozytorem i aranżerem tego rodzaju utworów.
W nowym dziale Vidpunkto prezentujemy esej Marka Nahajowskiego, uzasadniający potrzebę używania esperanta na gruncie twórczości naukowej i literackiej. Formułując wnioski oparte na analizie prac z różnych dyscyplin naukowych takich jak lingwistyka, pedagogika, politologia czy antropologia kultury, autor doszedł do przekonania o absurdalności i nieproduktywności posługiwania się we współczesnej komunikacji międzynarodowej językami etnicznymi, z angielskim na czele.
Sekcja Miscellanea zawiera dwa zróżnicowane pod względem tematyki teksty. W pierwszym z nich Agnieszka Wegner prowadzi rozważania na temat praktycznego wykorzystania historycznych metod nauczania gry na klawesynie w pedagogice instrumentalnej XXI wieku. Podstawą refleksji autorka uczyniła słynny traktat L’art de toucher le clavecin François Couperina. W tekście zamykającym dział Joanna Klisowska porusza kwestie związków muzyki i literatury w twórczości kompozytorów i poetów stowarzyszonych w słynnej rzymskiej Accademia dell’Arcadia.
W tym numerze „Notesu Muzycznego” umieszczamy również opracowaną przez Aleksandrę Nawe Kronikę, a także dwie recenzje – jedna z nich, pióra Marka Nahajowskiego, dotyczy utworów Piotra z Grudziądza w interpretacji zespołu Bastarda Trio, a druga, przygotowana przez Karola Furtaka, omawia książkę Kazimierz Serocki. Piszę tylko muzykę Iwony Lindstedt. Przedstawiamy ponadto przeprowadzony przez Małgorzatę Sułek obszerny wywiad z Elwirą Fibiger, autorką książki Fortepian moja miłość (wyd. Księży Młyn 2021), której wydanie było objęte honorowym patronatem „Notesu Muzycznego”.
Życzymy miłej lektury!
Miło Cię widzieć. Mamy nadzieję, że znajdziesz coś odpowiedniego dla siebie!