Notes muzyczny nr 16

OD REDAKCJI

Szesnasty numer „Notesu Muzycznego”, którego egzemplarz Czytelnicy trzymają w rękach, jest pod wieloma względami wyjątkowy. Stanowi on zwieńczenie zmian, jakiemu poddane zostało czasopismo w okresie ostatniego roku. Niektóre z nich Czytelnicy mogli zauważyć już przy okazji poprzedniego numeru. Przede wszystkim „Notes” z periodyku Wydziału Fortepianu, Organów, Klawesynu i Instrumentów Dawnych Akademii Muzycznej w Łodzi przekształcony został w czasopismo ogólnouczelniane. Towarzyszyła temu ewolucja profilu tematycznego, widoczna w większym niż dotychczas skupieniu się na tekstach podejmujących zagadnienia z zakresu teorii muzyki, muzykologii, pokrewnych dziedzin humanistycznych (jak antropologia kultury, filozofia muzyki, socjologia muzyki, lingwistyka czy literaturoznawstwo) oraz prezentacji wyników badań o charakterze interdyscyplinarnym. Podjęte zostały także starania zmierzające do większego umiędzynarodowienia. Widoczne jest to już w poszerzonym składzie Rady Redakcyjnej czasopisma, której nowi członkowie, począwszy od bieżącego numeru, aktywnie włączyli się w prace nad rozwojem periodyku.

Umiędzynarodowieniu służyć będzie także zmiana polityki lingwistycznej periodyku poprzez umożliwienie publikowania tekstów w językach angielskim, niemieckim i esperanckim. Na szczególną uwagę zasługuje wykorzystanie tego ostatniego środka komunikacji. Uznaliśmy bowiem, że dominacja mowy Szekspira we współczesnym obiegu myśli naukowej, mimo pewnych zalet, na dłuższą metę nie jest ani właściwa pod względem etycznym, ani korzystna ekonomicznie. Co więcej, biorąc pod uwagę związki języka z myśleniem, bezkrytyczne przejmowanie aparatu naukowego wyłącznie z anglosaskiego terenu językowego (Wielka Brytania, USA, Kanada, Australia) może prowadzić do ograniczania perspektyw badawczych i rodzajów poruszanych tematów, co jest szczególnie niepożądane w przypadku dyscyplin humanistycznych i sztuki, podejmujących refleksję na temat człowieka i tworzonej przez niego kultury. W tym kontekście ujawniają się zalety esperanta nie tylko jako języka relatywnie łatwego do opanowania (według dotychczasowych badań przyswajanego około pięć razy szybciej od języków etnicznych i narodowych), posiadającego obecnie w pełni rozwiniętą terminologię z różnych dziedzin nauki (w tym teorii muzyki), ale także sprzyjającego komunikacji o charakterze międzykulturowym. Co istotne w przypadku publikowania wyników badań, teksty powstałe w esperancie, w przeciwieństwie do na przykład angielskich pisanych przez osoby nie będące lokutorami tego języka, nie wymagają kontroli ze strony native speakerów (co zazwyczaj wymaga sporych nakładów czasowych i finansowych) – w tym przypadku wystarczy korekta ze strony doświadczonego użytkownika, niezależnie od jego pochodzenia. Pozytywne efekty wykorzystania Zamenhofowskiej Lingvo Internacia Czytelnicy będą mogli zaobserwować już w bieżącym wydaniu czasopisma. Przyszłych autorów zachęcamy zaś do publikowania artykułów w języku esperanto.

W szesnastym numerze „Notesu Muzycznego” prezentujemy teksty o bardzo szerokim spektrum tematycznym, obejmującym m.in. wykonawstwo historyzujące, instrumentologię i literaturę muzyczną, lingwistykę i antropologię kultury.